Mijn eigen ervaring met dans

Onwennig stond ik in een groep onbekende mensen, allemaal aan het dansen. Het ritme te volgen in het lijf. Eerst rustig en ingetogen, aftastend ook kijkend naar de anderen. ‘Zijn zij net als mij? Kunnen zij zich hier aan overgeven?’ Dan weet ik het weer, ik ben hier voor mezelf. Ik dans hier voor mijzelf. Ik beweeg mijn lichaam, volg het ritme en volg de melodie. De bewegingen beginnen klein, in mijn heupen, schouders en borstkas. Ik dans, ik beweeg. Hoe meer ik beweeg hoe meer ik vergeet. Ik krijg de kans niet om na te denken wat anderen vinden, ik ben met mijzelf.

Door het dansen heen ervaar ik verschillende gevoelens. Ik spring en juich van intense blijdschap, ik voel vriendschap en dankbaarheid dat ik hier samen met een vriendin ben gekomen.

Mijn ogen ontmoeten een paar andere ogen, ik ben getriggerd en kan de ogen niet loslaten. Het is alsof ik de ander eerder heb ontmoet. Mijn hoofd weet dat dit niet zo is, althans in dit leven. Toch voelt de ander zo vertrouwt. We dansen en bewegen in hetzelfde ritme. Ik volg mijn lichaam, ze geeft aan wat ze wil en waar ze naar bewegen wil. Niet alleen mijn lichaam danst, mijn ziel danst met een bekende. Ik volg trouw het instrument(mijn lichaam) wat me gegeven is in dit leven. Zo ontzettend dankbaar.

Na een betoverende dans, kwam mijn hoofd weer even aankloppen. Deze dans was betoverd, wat gebeurde hier?!, dit was het mooiste van de avond. Er zal wel niets meer komen. Ik bleef dansen.  

Ik ontmoette in de dans iemand anders, een dans waarin ik mijn grenzen tegen kwam. De ander genoot van de dans, maar hoe zat dit met mij. Wanneer geef je aan dat de dans af is? Hoeveel tijd heeft dat nodig? De dans gaf mij lessen. Houdt je eigen grenzen in de gaten. Waarom laat je anderen over je heen banjeren. Met andere woorden, ga jezelf op waarde schatten en kies voor jezelf. Je mag hierin egoïstisch voor jezelf opkomen.

De laatste dans was een dans van seksuele heling. Chaos in het lijf. Een liefdevolle danspartner, die het lichaam wiegde met tederheid. Ook al viel de avond ten einde, ik gierde in mijn lijf. Ik was volledig wakker, ik was in het hier en nu. Mijn lichaam en ziel waren aan het helen geweest in deze betoverende dansavond.